“Huizen Zingt” weer met Urker Zangers

Count your Blessings, Day by Day

Huizen, zondagavond, 17april 2016
Kruiskerk te Huizen, aanvang 19:00 uur.

Voorjaar 1961; toen kwam ik voor ’t eerst op Urk, te weten een heel weekend, ik ging met de Urker grondboorders mee. Willem Schenk de bèbe van (de) dirigent Jacob Schenk, werkte ook bij de grondboorders, Door de Urker grondboorders kwam ik op Urk en je komt er nooit meer los van; je iele leven zit je d’r an vast! Dit even terzijde. Huizen, Urker Zangers en de Kruiskerk is een bekend gebeuren eens in de zoveel tijd, ook deze zondagavond was het zoals altijd, wanneer de Urker Zangers hun luide, maar zuivere stemmen laten klinken door de Kruiskerk, maar óók door/in de harten van de mensen. Het lied: “I want to die easy”, de Urkers Zangers zongen dit met volle overgave, met de zangstem van Frits van der Sloot er hoog bovenuit, geweldig mooi, dat raakt een mens! Daarna het lied: “Dank sei dir Herr”, geweldig mooi gezongen, samen met de tenor Jonathan Mars! Ik noemde 2 mooie liederen die werden gezongen, maar dat geldt óók voor de andere liederen die de Urker Zangers ten gehore brachten, altijd weer een lust om naar te luisteren en met de professionele dirigent Jacob Schenk brengen zij een geweldig repertoire tijdens hun concerten door heel Nederland!

Verder waren deze avond te gast de organist Dub de Vries, ook al een (oud) Urker, die zijn muzikale vrienden Annika Glimmerveen (sopraan), Ronald Willemsen (bas) en Erica Vogel (fluit) had meegebracht. Het werd muzikaal feest in de Kruiskerk, waar Andries Knevel stilstond bij de ondoorgrondelijkheid van God. Veel mensen vragen zich tegenwoordig af; “wat hebben wij aan God”, maar misschien is de vraag wat God aan ons heeft wel zuiverder. God die zelf Zijn eigen Zoon voor ons gegeven heeft zal niet laten varen wat zijn hand ooit begon. Wat een troost!

Even in het Urkers: As de Urker Zangers in Uizen zingen, gaon ik vroeg naor de kark om ff wat anen te skudden in ff wat te krozen mit bekinden. Dan vergeet ik alles om me ene in dan is et inkult nog: Urrek! Vroeger praotte ik in eus altoos al over Urk mit m’n va in moe, in dan zeen m’n va altoos: zellefs de sukker is zuter op Urrek! Urk, je beginnen er an, maar je bleven er altoos angen, je bleven er mie verboenden …”

Vriendelijke groet,

Genacht jelui.

Hendrik Rebel uit Huizen, maar ooit visserman op Urk.